Paasvakantie in Fétigny - deel 1

Naar deel 2

Op Palmzondag vertrokken we rond half elf ('s morgens, wat dacht je) naar Fétigny. We hadden zonnig weer om te rijden, althans in het begin. Middageten deden we net voorbij Couvin. We stopten in Châlon-en-Champagne voor een toeristisch bezoekje. Eerst stopten we in l'Epine, net buiten de stad. Daar staat een grote kerk 'Notre Dame de l'Epine', in een klein dorpje. Het is een meesterwerk van hooggotiek uit de 14de-15de eeuw. De latijnse tekst op de doek van het altaar toont de brandende struik (épine !) die Mozes zag en die niet opbrandde. Daarna bezochten we de stad zelf. De twee kerken die in de gids met een ster stonden gemerkt waren gesloten. Pech. Maar we hebben toch de sfeer mogen opsnuiven en buiten een koffietje kunnen drinken. Op een centraal rondpunt in de stad staat het standbeeld van een zeeman-ontdekkingsreiziger. Op dit moment weten we nog niet wie hiermee wordt afgebeeld. Het park (Grand Jard) trok veel zondagnamiddag-bezoekers van alle leeftijden.


Klik op de foto voor een vergroting.
Klik hier om de foto's allemaal onder elkaar in groot formaat te zien.
Een diashow met alle foto's in groot formaat vind je hier.


Het is koud en het regent veel de volgende dag. Geen weer om buiten te zijn. We doen boodschappen en lopen even binnen bij Lulu en Jacqueline. Lulu is geopereerd en is daardoor een beetje van zijn evenwicht kwijt. Hij stapt met een looprekje. En Jacqueline met krukken. Het zal niet zo gemakkelijk zijn. We waren nog niet lang binnen of Annemie had gezien dat ons bezoek was aangekomen met de mobilhome. Marleen (collega van het WVA) en haar zus met de respectievelijke echtgenoten blijven voor een nacht, op weg naar het warme (!?) zuiden. Gaston heeft overmoedig geen regenjas meegenomen maar wel een zonnebril. Als het even sneeuwt kan hij er een show mee weggeven. De nacht is wolkenloos en koud. Bij het opstaan rond acht uur was het min drie onder de hangar. Maar daarna wordt het een zonnige dag. De wind is fris maar het is mooi. Onze reizigers zullen comfortabel kunnen rijden. Ik neem de tijd om de paasversiering die Annemie gisteren gemaakt heeft te fotograferen. En daarna haal ik de kettingzaag boven om te snoeien. Snoeien is plezant, maar nu moet alles opgeruimd worden !

Er staat nog een oud olievat ergens, ideaal om een vuurtje te stoken. In de zomer mag er wegens brandgevaar geen vuur gemaakt worden, maar nu is het nog geen zomer. Zo geraakt een groot deel opgekuist. 's Avonds belt Marleen om te vertellen dat ze al in het zuiden zijn toegekomen : alles staat daar al in bloei. Maar ik begreep wel dat het nog te fris was om te gaan zwemmen in de zee...
's Avonds heeft Saar voor ons een kwis in petto. Ik was de laatste. Tja, ik heb toch goed kunnen slapen.
Woensdag is de zon niet echt paraat. Terwijl ik terug het vuur stook met snoeihout komen Bruno en Mariëlla en de hond Tibo aan. Ze blijven tot zondag, we plannen om samen terug te keren. Ze zullen slapen in de stal ('Het is daar koud hoor ! Er zijn genoeg dekens...')
De lucht zit vol regen, het zijn echte aprilse grillen. Annemie zorgt voor een lekkere kabeljouw in de oven. Bruno leest de handleiding van zijn nieuwgekochte GPS en zorgt voor hout in de kachel. De kabeljouw overgieten we met een witte Côtes du Rhône 'Chateau Rochecolombe'. Betty en Chris, de fles was te vlug leeg ! Zo lekker ! Wat nu ?

Het wordt stilaan warmer, geen vriestemperaturen meer. 's Namiddags gaan Bruno en Mariëlla naar Vézelay en Avallon, met Sien en Saar. Wij gaan naar Saulieu, een tas koffie drinken bij de architect. Wij praten vooral over het grote project dat ze net afgerond hebben, de omvorming van een oude abdij in La Bussière (tussen Dijon en Beaune) tot een luxueus hotel. Ik vraag uitleg over het gebruik van kalk in plaats van cement om de muren te voegen en te bezetten. Cyril heeft een interessant boekje dat ik direct begin te lezen. We lopen daarna langs bij Big Mat om te verifiëren of ze kalk en de kleurstoffen in stock hebben, in de zomer. Van de baas krijgen we er onmiddellijk nog een hoop praktische uitleg bovenop. Ik vraag me af of dat wel zal lukken. 's Avonds komen Walter en Liesbeth eten. De tafel is mooi versierd, en er is lekker eten te beginnen met een aperitief en voorgerecht. Op het einde heeft Saar nog een muziekkwis, stijl Notenclub. Als het tijd is om de foto's uit te kiezen kan ik ook gebruik maken van de foto's van Bruno. De foto van de mistige nacht met open hemel en volle maan is van gisteren, maar ze staat hier mooi. Het kleine raampje waar licht brandt is de slaapkamer van Bruno en Mariëlla.

Naar deel 2



home

Laatst aan geprutst op
Wij krijgen graag uw post op dit adres.