Vakantie in Fétigny - deel 4



Klik op de foto voor een vergroting.
Klik hier om de foto's allemaal onder elkaar in groot formaat te zien.
Een diashow met alle foto's in groot formaat vind je hier.

Zaterdag 4 augustus
Het weer is prachtig. In de voormiddag komen Nicolas en Brigitte zoals gezegd materiaal halen voor het feest. De tafels in de zomerliving worden in de aanhanger gelegd, de stoelen van het terras, en nog een reeks glazen en ander keukenmateriaal. Ik rij mee in de aanhanger terug naar boven, en we helpen een beetje om alles op zijn plaats te zetten. Boven de gazon aan de voordeur bij Nicolas hangen we ook nog een zonnescherm.
Om vier uur begint het feest. We zien een reeks oude bekenden terug, maar ook een aantal nieuwe gezichten. Nicolas heeft in zijn atelier een groot schildersdoek vastgemaakt. Iedereen mag wat schilderen. Uiteindelijk maken hij en Dirk er een mooi schilderij van. Het is al donker als we terug thuis komen.

Zondag 5 augustus
Nog beter weer. We hebben aan Nicolas gevraagd om het materiaal voor het feest reeds 's middags terug te brengen. Wij verwachten immers bezoek voor de namiddag. Eerst komt Ronald toe, met zijn dochter Nele en haar vriendin Britt. Een uurtje later komen Piet en Rita toe, met een grote gele camionnette die binnen is omgebouwd om te kamperen.
Er is vanalles te vertellen en te tonen. Ronald is daarna bereid om met alle vier de meisjes naar het meer te gaan zwemmen.
Wij gaan om vijf uur naar Les Hâtes, met Piet en Rita. Het kruis dat er staat is vernieuwd door Maurice Cadot, en het wordt ingewijd door de pastoor van Alligny. Er is meer volk dan we dachten, onder andere ook Belgen van Wommelgem die naar hier verhuisd zijn nu ze op pensioen zijn. Na de dienst is er een drankje en een stuk cake voor iedereen.
's Avonds eten we met heel de bende een royale maaltijd, met aperitief, voorgerecht, hoofdschotel. Kaas en dessert moesten achterwege blijven want we zaten vol. Koffie drinken we op het terras. Dat hebben we deze zomer weinig kunnen doen : te fris.

Maandag 6 augustus
We hadden gevreesd dat 's nachts de hemelsluizen zouden opengezet worden. Maar niets daarvan. We staan op en het is zonnig weer. De weersverandering zal voor enkele uren later zijn. Onze gasten willen vooral naar het goede weer en besluiten dus te vertrekken. Ronald gaat naar de Ardèche, Piet en Rita naar het zuiden, naar onbekende horizonten. Ze kunnen vertrekken met de zon, en we hopen dat ze die voor de reis kunnen behouden.
Ik probeer nog even het gras te maaien, maar dan begint het te regenen. Een boek lezen is ook goed. 'Boetekleed' van Ian McEwan is nog niet uit, en ik wil het zaterdag terugbrengen naar de bib ; we zullen al een week over tijd zijn. De vier boeken van de bib zijn alle vier goed gekozen. Ik wil dus graag publiciteit maken.

Remco CAMPERT, 'Het satijnen hart'
De oude kunstenaar Hendrik van Otterlo ontvangt het doodsbericht van zijn ex-vriendin Cissy. Ruim twintig jaar geleden, in de nacht dat ze hem had verlaten, maakte hij een woest zelfportret, zijn laatste belangrijke doek. Na die nacht heeft hij zijn atelier nooit meer betreden. Het boek is een scherp en weemoedig portret van een schilder die tot op hoge leeftijd niet kan kiezen tussen liefde en kunst.


Kirsten THORUP, 'Niemandsland'
Carl Sorensen zit in een verpleegtehuis. Tegen zijn zin. Ruim negentig jaar oud, en heel leven achter zich, en niets dat beklijft. Ja, de moeilijke jeugd en de angsten zijn er nog, ergens, maar de woorden die erbij horen zijn bijna verdampt.
Zijn dochter blijft hem bezoeken, maar de gesprekken lopen stroef. Vader en dochter tasten naar elkaars liefde, maar de aftakeling zit in de weg. Het grote familiegeheim dat Sorensen bij zich draagt zal hij binnenkort mee zijn graf in nemen : nu hij dementeert is het bijna niet meer mogelijk over het verleden te praten en ermee in het reine te komen.
Het is een roman die zich laat vergelijken met 'Hersenschimmen' van Bernlef, maar die niet alleen de verdwijning van de hoofdpersoon beschrijft, maar ook laat zien hoe moeilijk het voor kinderen kan zijn met hun ouders in gesprek te blijven : we doen ons best om elkaar te blijven bereiken, hopend dat we ooit zullen slagen.


Laurent GRAFF, 'Gelukkige dagen'
Achttien jaar is Antoine, en het volwassen leven begint. Hij kan vrijelijk over het saldo van zijn bankboekje beschikken. Hij koopt niet zijn eerste auto, scooter of aandelenpakket, hij koopt een graf en een bijbehorende steen waarin hij alvast zijn naam en geboortedatum laat beitelen. Antoine is gezond van lijf en leden en mag ervan uitgaan dat hij nog alle tijd heeft om een passend grafschrift te bedenken.
Begin dertig - hij heeft inmiddels zonder overtuiging het een en ander gestudeerd, een onbeduidend baantje gekozen, hij is getrouwd en heeft twee kinderen - wordt hij verrast door een onverwachte erfenis. Hij laat er zich niet door van zijn stuk brengen ; hij koopt een plaats in een luxe verzorgingshuis, zegt baan en gezin vaarwel en schikt zich nauwgezet in het wachtkamerbestaan van zijn bejaarde medebewoners. De rest van zijn leven zal hij op vrolijke wijze doorbrengen in 'Gelukkige Dagen'.


Ian McEWAN, 'Boetekleed'
Op de warmste dag van de zomer van 1935 is de dertienjarige Briony Tallis getuige van een merkwaardig schouwspel. Bij toeval ziet ze haar oudere zus Cecilia met haar jeugdvriend Robbie Turner in een wat ruzieachtige sfeer bij de fontein van hun landhuis staan. Plotseling trekt Cecilia haar jurk uit en stapt in haar ondergoed in de fontein terwijl Robbie toekijkt. Het is een gebeurtenis die Briony niet goed kan duiden. Als ze enige uren later opnieuw getuige is van een ontmoeting tussen de twee, ditmaal een nog schokkender confrontatie, is ze ervan overtuigd dat Robbie een gevaar vormt voor haar zuster. Aan het einde van de dag wordt er een misdaad gepleegd waarvan Cecilia en Robbie - mede door de rijke verbeeldingskracht van Briony - het slachtoffer worden en die het leven van alledrie voorgoed zal veranderen.
Het boek, alom geprezen als McEwans beste roman tot nu toe, is een aangrijpend liefdesverhaal en tegelijk een spannend en intrigerend boek over verlies van onschuld, schrijverschap, boetedoening en vergeving.

's Avonds zijn we uitgenodigd bij Hélène Gaumont voor een aperitief dînatoire. Heel de avond lekker smullen van allerlei hapjes, en dan nog taart (de taart zoals ze in Alligny in vroegere tijden ter gelegenheid van het feest van de patroonheilige in januari), koffie en een sterke druppel. Madame Denise Bourguon is er ook, en Nicolas : we oefenen de Franse taal. Later komt Philippe Jeanblin nog binnen en worden er moppen verteld. In de gietende regen rennen we huiswaarts.

Dinsdag 7 augustus
Rond de middag vertrekken we naar Semur-en-Auxois, voor een 'uitstap'. We nemen onze tijd om erheen te rijden, langs kleine dorpjes en andere bezienswaardigheden. Vanalles dat we nog nooit gezien hadden ! Het kasteel van Bourbilly, en de binnenkoer van het kasteel van Epoisses. In Semur koopt Sien schoenen, en luister ik in de kerk naar life orgelmuziek.
Daarna terug koersen naar huis, want we hebben teveel tijd genomen voor onze koffie met wafel / pannenkoek. Sien en Saar moeten gaan paardrijden. Annemie en ik gaan ondertussen naar de boekenwinkel en lopen binnen bij Mieke Van der Molen. Claude Correia ziet ons daar staan en vraagt ons om donderdagavond bij hen te komen eten. Daar hebben wij nog nooit een probleem mee gehad.
Wij gaan 's avonds met Nicolas een pizza eten in de Saulieu, la Sicilienne. Nu overgenomen door de dochter, en de naam is geworden 'La Mia Mama'. Alles is geschilderd, en de toiletten zijn zo netjes geworden. De dochter staat voor de pizza-oven en het resultaat is prima. Ook het dessertje is overheerlijk. Ik ben vergeten er een SMS'je te sturen naar Koen.

Woensdag 8 augustus
Geen uitstap vandaag. Annemie en de meisjes doen de grote kuis van het huis, want vrijdag gaan we naar huis.
Nicolas heeft gevraagd wanneer ik nog eens met hem ga schilderen. Ik ga eens horen of het deze namiddag mogelijk is. Graag. Ik breng alle materiaal naar boven (de voorgespannen doeken, mijn verf en borstels). De ganse namiddag werken we in het atelier, samen op elk schilderij. We hebben er ook drie gemaakt waarbij we twee doeken naast elkaar hingen, alsof het dus een dubbel zo groot werk is. Alles is goed gelukt en mag bij Nicolas blijven om te drogen tot morgen.
Om zes uur zijn we verwacht bij Maurice en Danielle Cadot voor de aperitief. Lekkere hapjes allerlei, met een goeie Sangria. We zijn nog nooit bij hen thuis binnen geweest. Het is er erg mooi. Daarna gaan we naar onze buren Jean en Michèle, voor het avondeten. We hebben veel te vertellen, een aangename avond. We halen ook even de computer boven om foto's te tonen van kleinkind Noa.

Donderdag 9 augustus
Ik begin bij Nicolas, de schilderijen inpakken en naar beneden brengen.
En dan nog een laatste uitstap, richting Dijon langs de Haute Côte de Nuit, tot bijna in Beaune. Het regent onophoudelijk. Gelukkig hebben we paraplu's en zijn er vele mooie dingen die we gezien hebben.
We gaan om half acht eten bij Claude en Nanou in Liernais. Het regent natuurlijk onderweg, maar het is lekker warm en droog bij hen. Julien is er ook, en het is een gezellige avond. In het aardedonker rijden we naar huis. Zo donker vind je in België nergens.
Morgen moeten we inpakken. De meisjes hebben vandaag ook al een deel opgeruimd, dat is fijn.

Vrijdag 10 augustus
Opstaan doen we met frisse tegenzin. Het regent nog steeds een beetje. We ruimen verder op en laden alles in de kar en de auto.
Tegen 's middags kunnen we vertrekken. We hebben nog een briefje nagelaten voor Nico en Anneleen die vanaf deze avond een week zullen logeren in Fétigny.
In Saulieu doen we nog enkele laatste inkopen (o.a. deeg om pizza's te maken - niet te vinden bij ons in België). De reis naar huis verloopt goed : regen in Frankrijk, geen regen meer in België. Om acht uur zijn we thuis. Uitladen, en dan frietjes, hoera.


home

Laatst aan geprutst op
Wij krijgen graag uw post op dit adres.