Zomervakantie in Fétigny - deel 7

woensdag 6 augustus

Het stond in de krant, vandaag zou het een zeer mooie en warme dag zijn. Het klopt. Na het ontbijt en zodra Sien beschikbaar is laat ik mijn haar bijwerken, eindelijk.
Met zo'n weer moet er gezwommen worden. Gisteren al hadden we afgesproken om met Fabienne en Léa naar de Lac de Settons te gaan, afspraak om twee uur. We huren voor de meisjes een pedalo met tobogan, ze kunnen zwemmen à volonté.
De terugweg doe ik te voet, een heel eind, ongeveer twee uur en half. Onderweg had ik enorme zin in braambessen, maar het duurde tot in La Chaux voor ik er een hoop lekkere gevonden heb. Het is nog wat vroeg om veel rijpe bramen te vinden.
Om kwart voor acht hebben we gereserveerd in de pizzeria La Mia Mamma in Saulieu. Iedereen heeft grote honger en het smaakt.



Klik op de foto voor een vergroting.
Klik hier om de foto's allemaal onder elkaar in groot formaat te zien.
Een diashow met alle foto's in groot formaat vind je hier.


donderdag 7 augustus

Nog steeds mooi weer, maar meer wolken. We kunnen nog steeds buiten eten in de hangar.
Er wordt vandaag veel gelezen, en er worden veel Sudoku's opgelost (?). Tussendoor rij ik rond met de grasmaaier of verjaag ik de netels met de haagschaar.
Sien en ik zetten ons aan een geduldig prutswerkje : de tapijt snijden om ze in de auto te leggen voor de tweede rij zetels. De rol zwart tapijt hadden we van België meegenomen. Het lukt goed, misschien moeten we thuis hier en daar nog iets bevestigen met dubbelzijdige plakband.
Daarna gaan de meisjes zwemmen in de Lac de Chamboux.
Na het eten gaan we allemaal naar Jacqueline. Ze heeft voor ons een taart gemaakt van appels en aardbeien. Héél lekker met een glas cider.
Daarna lopen we langs bij Nicolas, om het atelier te tonen aan Mammie. We bekijken ook de stand van de werken, en spreken af dat hij morgen onze betonmolen moet komen halen. Dat is toch gemakkelijker dan met een kruiwagen.
Donkere wolken komen aanzetten. We reppen ons naar huis, zijn binnen net voor het begint te regenen.
Jammer, geen foto's genomen.

vrijdag 8 augustus

Het regent als we opstaan, en het zal vandaag nog veel regenen.
We steken de kachel aan, en eten binnen, zoveel gezelliger.
Om twee uur vertrekken we naar Dijon. De zon is ondertussen verschenen, maar we nemen toch onze regenjassen mee. Dat blijkt niet nodig te zijn, integendeel. Het is warm en zonnig in Dijon. We volgen elk onze eigen weg. De dames naar de klerenwinkels, ik in een boekenwinkel die ik nog niet kende, heel groot, vijf verdiepingen, om uren in rond te dwalen !
Uiteindelijk moet ik nog wat langer binnen blijven, het is beginnen stortregenen.
Onderweg naar huis stoppen we in Pouilly voor boodschappen, ik neem foto's van het kanaal.

zaterdag 8 augustus

Iedereen doet vandaag een poging om wat vroeger op te staan. We willen nog op tijd op de markt in Saulieu zijn.
Het is mooi weer, doorgaans toch. Dit is het weekend van de Cajun in Saulieu. Normaal is het een weekend vroeger (eerste weekend van augustus). Maar het nieuwe bestuur van Saulieu heeft dan een boekenweekend ingevoerd met allerlei activiteiten (wij hebben die eigenlijk gemist).
De markt is er met alle gebruikelijke kraampjes, en er is royale plaats voor een dansvloer en podium en tafels en stoeltjes en restaurant. De meisjes gaan direct dansen. Wij doen de ronde van de markt en vinden dingen om te kopen.
We installeren ons daarna aan een tafeltje en eten een broodje. We zien ondertussen ook nog de familie Engel terug, en Marie-Line en Jean-Michel.
's Namiddags rijd ik achter ons huis het gras nog eens af. Annemie laat de wasmachine werken. Liesbeth Engel brengt ons in contact met Mr. Mourreau, een professionnele bomensnoeier. Hij bekijkt onze linde en eik. De eik is volgens hem inderdaad een gevaar en moet weg, de onderkant is al zwaar aangetast. De linde is geen probleem, en hij stelt enkel voor om de boom kleiner te maken en in te snoeien. Dan kunnen we zeker gerust zijn voor nog eens 15 jaar. Hij zal ons een offerte sturen. We zijn Liesbeth dankbaar dat ze ons met deze man in contact heeft gebracht. We drinken samen nog een tas thee. We spreken af dat we maandagmiddag bij hen pannenkoeken gaan eten.
Rond zes uur komen Nicolas en Brigitte goeiedag zeggen - zij is gisterenavond aangekomen. Nicolas blijkt wat last te hebben van zijn schouder. Omdat de betonmolen nog altijd niet bij hem is geraakt haal ik het ding uit de schuur zodat hij het kan bekijken. Ze komen morgenavond bij ons eten, en we zullen dan met de kar en de molen naar boven rijden.
Om half acht gaan we naar de aperitief bij Claude en Michèle Geslin. Gewoonlijk is er bij hen veel lekker eten, maar nu is het nog meer dan we verwacht hadden. Er was ook veel volk uitgenodigd en het was nog steeds aangenaam weer buiten. Eerst een lange aperitief met een kir, genoeg om al goed de maag te vullen. Maar daarna worden we in de omgebouwde stal nog aan tafel uitgenodigd en is er een buffet met warm en koud, taart, kaas, koffie, alles erop en eraan. De sfeer is heel aangenaam, iedereen heeft plezier.
Het is pas één uur als we opstaan om naar huis te gaan. De jeugd zit nog in huis als wij vertrekken.

zondag 9 augustus

Het blijft mooi weer. We rijden in de voormiddag nog naar Saulieu om inkopen te doen. Het is er opnieuw erg druk, we moeten ver buiten het centrum onze auto parkeren. Ik lees later in de krant Le Bien Public dat het Cajun-weekend zeer veel volk naar Saulieu trekt, bijna tienduizend bezoekers worden verwacht. En die duizenden mensen moeten ergens overnachten en zich voeden, dus is het economisch ook een belangrijk moment voor Saulieu - de verantwoordelijke van het festival schat het effect op totaal een half miljoen euro, schrijft Le Bien Public.
Na de boodschappen vinden we een plaatsje in de zon op het terras van Café Le Parisien voor een koffie of thee. We bespreken de manier waarop we er bediend worden en werden.
's Namiddags blijft Annemie wassen, de zon laat toe om goed te drogen. De meisjes staan laat op, we vernemen dat ze gisteren tot drie uur 's nachts bij Geslin zijn gebleven. Ik breng ze na het eten naar de Lac de Chamboux om te zwemmen, volgens de krant is het de laatste dag met mooi zonnig weer.
Vanaf half zes is het druk in de keuken : er wordt lekker eten gemaakt, om zeven uur komen Nicolas en Brigitte eten.
Ik verplaats de aperitief naar het gazon achter ons huis, en de trampoline die er staat trekt Brigitte aan. Ze wil het nog eens terug proberen en heeft er veel plezier in, Nicolas doet mee en slaagt erin om twee keer naast de trampoline te vallen. Het gras is zacht, maar hij houdt er toch een zere rib aan over.
We drinken de champagne die Brigitte heeft meegebracht. We eten in de hangar, twee soorten zelfgemaakte quich, heerlijk. En als dessert is er een Zwitserse 'oranjebom' - een bolvormige cake vol appelsiensmaak - en een crème brulé door Saar gemaakt, allemaal perfect.
We vergelijken uiteindelijk de kwaliteit van onze Très Vieux Marc de Bourgogne met de Fine de Bourgogne (Ladoix) van Nicolas. Ja, de Fine is beter, zachter - zoeter ?


home

Laatst aan geprutst op
Wij krijgen graag uw post op dit adres.