home . fétigny . palm . aquarel . juf . kampenhout . teksten . gedichten . wij


Gedichten



Kerstwensen






    Kerstwensen eindejaar 2010


    Dag en nacht

    Als het jaar naar zijn donkerste dagen gaat
    vraag ik me af:
    Wie heeft het bedacht ?
    Wie heeft het verschil gemaakt
    tussen licht en donker,
    tussen dag en nacht ?
    Gezorgd dat er tijd en ruimte is voor hen twee,
    voor elk een volwaardige plaats,
    dat de een niet zonder de ander kan bestaan,
    ze twee keer per dag mekaar omhelzen
    om dan stil de ander te laten voorgaan.
    En zag dat het zo goed is, zeer goed is.
    Wie heeft het bedacht ?


    Kerstwensen eindejaar 2009


    De beelden van de stal

    Waar zal ik ze zetten
    de herders met hun schapen ?

    Op de achtergrond ?
    Aan wie geef ik de beste plaats ?

    Aan de drie koningen misschien ?
    Speciaal de reis ondernomen,
    en zie hun goudgewaden en geschenken!

    De herders waren al in de buurt,
    en hadden niets aan te bieden,
    dan hun verwondering,
    hun bewondering.

    Waar zal ik ze zetten ?


    Kerstwensen eindejaar 2008


    De wijzen trokken op reis en
    droegen wierook en goud mee
    voor het kind.
    De herders lieten hun slaap
    en brachten het hun blijdschap
    en verwondering.
    De hemel zorgde
    voor engelen en gezangen van vreugde,
    de nacht voor een leidende ster,
    de stal voor een dak
    en bescherming,
    de kribbe voor stro,
    de os en de ezel voor warmte,
    en wij...


    Kerstwensen eindejaar 2007

    Een Andere Weg

    Ze gingen langs een andere weg
    terug naar huis.

    Zo staat het geschreven
    over de drie koningen,
    na hun bezoek
    met geschenken aan de stal.

    Een bezoek
    dat indruk moet gemaakt hebben.

    Waarom, wanneer
    zou een mens
    langs een andere weg
    naar huis willen gaan ?


    Kerstwensen eindejaar 2006


    't Is stiller in de winter
    vind ik.
    Zelfs zonder sneeuw
    is 't buiten zwijgzamer geworden :
    de kou verstijft
    de taal van blad en tak.
    Het spreken
    is dus nu aan ons :
    vrede zij met u
    en veel geluk
    in deze kersttijd
    en in gans het jaar dat voor u ligt.


    Kerstwensen eindejaar 2005


    Wachten of verwachten ?

    We wachten op zoveel :
    op mooi weer,
    op de krant in de bus,
    op de komst van de bus,
    op een telefoontje,
    op een beetje meer tijd,
    op nieuwe inspiratie,
    op een schouderklopje,
    op ons pensioen,
    op een lagere prijs voor de mazout,
    op het einde van de werken,
    op de resultaten van het onderzoek,
    op een vriendelijk woord...

    Maar de geboorte van een kind,
    Kerstmis, dat is verwachten !


    Kerstwensen eindejaar 2004

    Waarom zou ik iets schrijven over kerstmis ?
    Dat feest is toch niet meer wat het geweest is :
    in winkels liggen pakjes vals te blinken,
    wie houdt er van
    electrische verlichting die zo nep is ?

    Dan wil ik liever schrijven over winter,
    over sneeuw, bevroren vijvers waar ik ginder
    met de kinderen ga schaatsen, en de zon
    die traag en koud
    zo laag boven de bomen komt,
    over de kaars van onze hoop en ons verwachten.

    We zijn nu dichterbij dan we ooit dachten
    en vertrouwen in het kleine om de vrede op te wachten.

    Waarom ik iets zou schrijven over kerstmis :
    met jou heb ik begrepen wat het echt is.


    Kerstwensen eindejaar 2003


    Hij was een beetje boos,
    de sneeuwman, hij had zo graag
    wat minder aan de kant gestaan !

    Hij bleef een beetje boos,
    de sneeuwman, die vreemde vlekken
    mochten mooi de beste plaats bezetten !

    Hij stopte plots met boos te zijn,
    de sneeuwman, want hij zag kinderen
    kleuren dansen aan zijn vlokkige voeten !

    Hij was nu blij,
    de sneeuwman, en hij lachte een groet
    met zijn hoed naar het verbaasde nieuwjaar !


    Kerstwensen eindejaar 2002

    Als de zon nog zeldzaam schijnt
    en kale bomen bruin en grijs staan

    zoeken we binnen de warmte en licht
    en hangen we kleuren vol rood en groen.

    De herder, de schapen krijgen een plaats
    vooraan bij het mandje, de koningen verder.

    Dan rest ons slechts wachten, op Kerstmis
    hopen op liefde, geluk of verzoening

    of zekerheid weten dat ook in 2003
    de vrede door ons een stap dichter is.


    Kerstwensen eindejaar 2001

    Het is nu zo koud
    zegt men - waar is er warmte ?

    Het is nu zo donker
    tast men - waar is er licht ?

    Zo veel lawaai
    roept men - waar is er stilte ?

    We zijn zo moe
    klaagt men - waar is er rust ?

    We zijn zo alleen
    schreeuwt men - waar is er geborgenheid ?

    In de stal
    bij de kribbe
    onder de ster van Kerstmis

    Daar moeten we heen
    Daar zullen we vinden.



    Kerstbomen - december 1999

    Zuidwaarts ligt het land van de kerstbomen,
    een plek met plaats voor al wie wil komen.
    Als je wil zingen : je neemt de gitaar,
    of wil je wat schilderen : de verf staat klaar.
    Men speelt er accordeon zodat je kan dansen
    en ook in de keuken krijg jij alle kansen.
    De tafel is lang, jouw stoel mag er bij,
    en als het eens regent, is 't zo weer voorbij.
    Nu zijn ze in dit land ook overal daar,
    in 't echt en plastic staan de kerstbomen klaar.
    De boom bij ons thuis stond al weken hier buiten ;
    hij ruikt als een den maar vooral van het zuiden.
    Wij hopen dat jouw huis nu ook geurt van vrede
    en wensen geluk voor de toekomst en 't heden.


    Kerstdagen 1998

    Hoe graag dromen we

    van Kerstmis wit en thuis vol warmte
    van lachen en feesten en glazen gevuld.
    Vroeger ging dat zo.

    van samen gezellig de avond lang
    en kinderen rondom gezichten als goud.
    Vroeger was dat zo.

    van jassen en sjaal en sneeuwballen gooien
    en kou op de kaken tintelend rood.
    Dat was vroeger zo.

    Het regent al eens en soms zijn we alleen.
    Maar zeker vandaag wordt het opnieuw
    een Kerstmis om steeds van te dromen !


    Nieuwjaar

    Een krakende vrieskoude op de velden
    met noordoostenwind die snijdt door je jas.

    Het lijkt op de groenten en 't fruit van de zomer
    die we diep in de vriezer bedekken met kou.

    Alsof voor de schepper van uren en jaren
    de dagen van nu zo mooi zijn

    dat ze maar best met veel ijs en wat sneeuw
    bewaard blijven voor later, voor als het eens past.

    Toch weten we beter dat je tijd niet kan sparen,
    wat telt is hem nu aan elkaar op te dragen.


    Kerstdagen 1997

    Als 's morgens het licht maar traag komt
    de zon zich zelden toont
    het duister van avond en nacht lang blijft,
    dan is het tijd voor Kerstmis, voor een nieuw jaar.

    Als de kleuren in de tuin verdwijnen
    het bruin en kaal de tonen zijn
    het gras verzopen en verstopt door blaren,
    dan is het tijd voor Kerstmis, voor een nieuw jaar.

    Als binnen het vieren wordt voorbedacht
    muziek van feest en vroeger klinkt
    rust gezocht en soms gevonden wordt,
    dan is het tijd voor Kerstmis, voor een nieuw jaar.

    Als uitkijken verwachten is
    en hopen al eens zekerheid schijnt,
    we samen dichter komen mekaar belangrijk zijn,
    dan is het Kerstmis, dan wordt het Nieuwjaar.


    1996

    Als de zon nog zeldzaam schijnt
    en kale bomen bruin en grijs staan

    zoeken we binnen de warmte en licht
    en hangen we kleuren vol rood en groen.

    De herder, de schapen krijgen een plaats
    vooraan bij het mandje, de koningen verder.

    Dan rest ons slechts wachten, op Kerstmis
    hopen op liefde, geluk of verzoening

    of zekerheid weten dat ook in 1997
    de vrede door ons een stap dichter is.


    1995

    Eindelijk is de kerstboom binnengehaald.
    De meisjes zorgden voor linten en versiering.

    De ijverige liefde van de twee kleinsten
    heeft al twee koningen en een herder onthoofd.

    Het kindje Jezus doorstaat het geweld
    en is onze hoop voor het komende 1996.

    We wensen u graag een voorspoedig jaar
    vol vreugde en gezondheid en een klaar hoofd.



home

Laatst aan geprutst op 2 december 2009.
Wij krijgen graag uw post op dit adres.