Janek is overleden

Op maandag 7 april is mijn ITUC-collega Janek Kuczkiewicz overleden. Hij was diensthoofd van het departement Mensenrechten en Vakbondsrechten. Hij was een jaartje jonger dan ik, en was een uitzonderlijk man. Ik heb hem maar echt leren kennen sedert de start van ITUC, in november 2006. Hij werkte dag en nacht, maakte grapjes tegen mij in de trant van 'ik ga een dagje verlof nemen, namelijk zondag niet werken'. En ondanks dat vele werken blijkt dat hij een enorme vriendenkring had, bij ons en overal in de wereld. Verbazend in velerlei opzichten. De begrafenis op zaterdag 12 april in Wezembeek was indrukwekkend. Er was veel volk, de priester die voorging was een persoonlijke vriend van Janek en verzorgde de dienst op een indrukwekkende wijze. Collega's die helemaal niet kerkgezind zijn waren onder de indruk. De viering duurde 2 uur en half. En dat was voor niemand te lang. De toespraken waren van een uitzonderlijk gehalte. Als de kist op het einde van de viering door broers en vrienden naar buiten werd gedragen startte een traag applaus doorheen de kerk : zeer sterk. Na de dienst werd iedereen uitgenodigd voor een drankje en een broodje in het parochiezaaltje naast de kerk. Bij de eerste zonnestralen konden we zo buiten met elkaar napraten en de emoties delen. Eerlijk, zo'n begrafenis heb ik nooit eerder meegemaakt.

Er is door ITUC een speciale website (www.janekmemorial.ituc-csi.org) gemaakt voor eerbetuigingen aan Janek. Die website vind je hier.
De familie en vrienden hebben ook een website (www.metaljanek.be) opgezet met herinneringen aan Janek. Die website vind je hier.
In het rouwregister dat we op het werk hebben geopend heb ik enkele dagen na zijn overlijden het volgende geschreven.

Janek,

Je was een indrukwekkende persoonlijkheid, verbazingwekkend in vele opzichten.
Jouw spreken met mensen bleef niet aan de oppervlakte maar ging snel naar wat echt belangrijk is. Je was vriendelijk, luisterend, aandachtig, betrokken, open, en vol humor.
Je handicap viel op, maar dan vooral door de manier waarop die voor jou geen belemmering betekende. Zonder benen ging jij verder dan wie kan lopen. Je inzet, je werk en je leven waren bestemd voor de verdediging van mensen, overal. Geen land was te ver, geen gebied te gevaarlijk, geen water te diep. Aan mensen wordt geen onrecht gedaan.
Je bent overal geweest, behalve op één plaats. Daar ben je nu te vroeg aangekomen. Rust uit, je kan het gebruiken. Maar blijf vooral spoken in het hoofd van onze aardse potentaten.


Bij de eerbetuigingen vond ik volgende treffende tekst van William Blake. Ik veronderstel dat een originele versie in het Engels moet bestaan, maar die heb ik niet gevonden. Hier is de tekst in het Frans. Ik weet pas sedert zijn overlijden dat Janek ook een kundig zeiler was. Dat maakt de tekst nog sprekender.

Je suis debout au bord de la plage.
Un voilier passe dans la brise du matin et part vers l'océan.
Il est la beauté, il est la vie.
Je le regarde jusqu'à ce qu'il disparaisse à l'horizon.

Quelqu'un à mon côté dit:
" Il est parti! "
Parti? Vers où?
Parti de mon regard, c'est tout ......

Son mât est toujours aussi haut,
sa coque a toujours la force de porter sa charge humaine.
Sa disparition totale de ma vue est en moi,
pas en lui.

Et juste au moment où quelqu'un près de moi dit: " Il est parti! ",
il en est d'autres qui , le voyant poindre à l'horizon et venir vers eux,
s'exclament avec joie: " Le voilà! ".....

C'est cela la mort.


home

Laatst aan geprutst op
Wij krijgen graag uw post op dit adres.