Zomer 2005 in Fétigny - deel 3
Het nieuws van de laatste dagen vind je onderaan.
Deel EEN kan je vinden achter deze klik.
Deel TWEE kan je vinden achter deze klik.
Deel VIER kan je vinden achter deze klik.
Klik op een foto als je ze apart wil zien (bijvoorbeeld om te printen).
Klik hier om de foto's allemaal in klein formaat te zien.
Zondag 7 augustus.- Vandaag vertrokken Ward en Sonja, Evelien, Aster en Margot. Het is een heel leuke vakantie geweest samen, het klikte. We zijn terug alleen, met ons vieren. Saar en ik gaan wandelen, naar Les Hâtes. Het was fris en bewolkt deze morgen, maar tijdens de wandeling heeft de zon mooi geschenen.
Na het middageten zijn we op uitstap gegaan, eerst naar Vandenesse-en-Auxois. Het is een plek waar boten aanmeren die op het Canal de Bourgogne varen. Er lagen mastodonten van boten ! We vroegen ons af of ze door de tunnel van Pouilly-en-Auxois zouden kunnen varen, zoals Michiel Heyndrickx dat ook deed. Van in Vandenesse heb je een heel mooi uitzicht op het kasteel en het dorp van Chateauneuf-en-Auxois. Dit stadje is een bezoek meer dan waard. Het is een middeleeuws stadje dat helemaal opgeknapt is. Het is een beetje in de stijl van Flavigny of Mont-St-Jean, maar dan nog verder gevorderd in de mooie afwerking. Bruno, onthou het maar voor een volgende bezoek !
Vele mensen weten dat het er de moeite is, en er waren dus veel toeristen. We namen ook de tijd voor een ijsje en een koffie.
Terug naar huis stopten we aan het Maison de l'Auxois, een fijne winkel met veel souveniertjes. We hebben er vanalles gekocht. Maar we verklappen natuurlijk niet voor wie !
Net buiten Pouilly zien we een nieuw bouwwerk staan aan de draaikom van het Canal de Bourgogne. Het is een hangar waaronder een oude boot ligt. Bij nader toezien is het een soort moderne weergave van de kanaaltunnel van Pouilly, met de trekboot die de andere boten door de tunnel trok. Er staat ook een nieuw museum met heel wat uitleg over het kanaal dat enkele kilometers onder de grond gaat in Pouilly. Wie 'Het Bourgondisch Complot' gezien heeft weet dat wel. Ons besluit : hier moeten we nog eens terugkomen. Nu was het al na zeven uur. Want er zijn bezoeken mogelijk met een boot waarmee je door de tunnel kan varen en een sluis kan doen.
Na het avondeten (kip van op de markt van Saulieu) is er plots een verrassing : een Belgische auto rijdt op het erf ! Lieven Zwaenepoel en Elke stappen uit. Wat leuk, onverwacht bezoek ! Ze blijven voor een nachtje bij ons, onderweg naar Cavaillon in het zuiden.
Maandag 8 augustus.- De lucht is stralend blauw als we opstaan, geen wolkje te bespeuren. Maar er staat een schrale noordenwind. We ontbijten buiten op het terras in het zonnetje. Daar is het heel aangenaam. Later komen er meer wolken en is het minder leuk buiten.
Lieven en Elke vertrekken naar Cavaillon. Wij besluiten om de kachel aan te steken, zo is het gezelliger in de keuken.
In de namiddag heb ik een beetje gewerkt in de tuin : brandnetels en braamstruiken wegruimen. Het werd vlug een ganse hoop.
En dan kwamen Serge en Carine met de kinderen Astrid, Laura, Martin en Axel aangereden. Ze hebben een goeie reis gehad maar zijn toch blij om hier toe te komen. Het weer blijkt hier beter te zijn dan in België. Dat is nu net wat we graag hebben.
Buiten worden twee tentjes opgesteld, één voor de jongens, en één voor de jonge meisjes. Wat een avontuur. Ze zullen deze nacht goed slapen.
Uiteindelijk zijn we blij dat binnen de kachel brandt, buiten onder de hangar flirt de termometer met de 10 graden. Na het eten is er een verrassing ! Weerwolven, en nog wel in de originele versie ! Serge weet er alles van en wijdt ons in in de nachtelijke gebeurtenissen van het dorp Wakkerdam.
Als de kinderen zijn gaan slapen hebben we mekaar nog veel te vertellen. Het is na middernacht als we sterrenhemel in al zijn pracht nog eens bekijken voor we ons in horizontale positie leggen voor enkele uren.
Dinsdag 9 augustus.- Opnieuw een stralend blauwe hemel als we opstaan ! En ook enkele graden warmer. Het blijft warm omdat er geen wolken de pret komen verstoren.
Na het ontbijt rijden we naar Saulieu. Ik moest de groepsfoto dringend binnenbrengen bij de fotograaf om een afdruk te maken voor iedereen die op de foto staat. We zijn ook kaas gaan kopen in de beste kaaswinkel van Frankrijk. Ondertussen hebben onze gasten een geleid bezoek gekregen van het stadje. 'Is dit een stad ?' was de veelgehoorde vraag. 'Ja', antwoordden wij, 'er is zelfs een basiliek'. In de basiliek hebben we de kapitelen getoond van de ophanging van Judas, de vlucht naar Egypte, de verschijning aan Maria Magdalena, en de verzoeking van Christus.
De namiddag begonnen we met een siesta. Daarna wilde iedereen gaan zwemmen. Het was ook lekker weer ! De zon brandde.
Om kwart voor zes reden we vlug naar huis met de boot vakkundig vastgebonden op het dak. De kinderen kregen lekkere spagetti, en wij volwassenen waren uitgenodigd bij Claude en Marie-Aimé Jeanblain voor een 'apéritif dînatoire'. Toastjes met paté, zalm, hesp, kleine tomaatjes, worstjes en spek op de BBQ, het was lekkerbekken à volonté, overgoten met een kir en een betere Bourgogne. Het was een aangename avond met een gezellige babbel.
Als de zon weg was werd het koud, onder de hangar is het 15 graden. Maar we hopen dat het de volgende dagen steeds warmer zal worden.
Woensdag 10 augustus.- Het blijft mooi weer ! 's Morgens was Sébastien al om acht uur aan het werken in de badkamer. Tijd om op te staan dus. De temperaturen blijven stijgen en in de loop van de dag zullen we terug 20 graden krijgen onder de hangar. Zo hebben we het graag.
Voor het middageten doen we een kleine wandeling in de buurt langs de 'lavoir', de plaats waar vroeger de mensen hun was kwamen doen. De lavoir van Fétigny is onlangs hersteld ; hij stond er een beetje verwaarloosd bij.
Na de middag reden we naar de Lac des Settons, want iedereen wilde op een pedalo. Het was ideaal weer daarvoor, je kon zien dat iedereen hetzelfde idee had : het meer lag vol met pedalo's.
In Saulieu was er vanaf 18 uur een avondmarkt, 'marché nocturne', voor de tweede maal. Vorig jaar hebben we ze niet gezien. Het is wel leuk, de markt is niet op de gewone plaats op de Place Monge, maar in de hoofdstraat.
Thuis was het tijd voor een BBQ : worstjes, spiering, konijnenbilletjes. En daarna nog babbelen en babbelen. Om middernacht heb ik me afgekapt in mijn bed.
Donderdag 11 augustus.- Opnieuw een stralende zon als we opstaan, alhoewel er veel wind is. Serge gaat bij de bakker brood halen, en ook croissants. Als iedereen gewassen en aangekleed is en het ontbijt achter de kiezen, kunnen we vertrekken.
Vandaag is het 'opendeur' in Gouloux, en de uitstap van vandaag bouwen we daarrond. We beginnen met een bezoek aan het Maison du Parc in Saint-Brisson. Ik was er al eerder geweest deze vakantie met Moeke en Vake, maar toen regende het.
Er zijn speeltuigen, je kan er wandelen, er is vanalles te zien. Het meer is terug vol water, in tegenstelling tot de vorige twee jaren toen het - per ongeluk - leeggelopen is. Het is nu véél mooier.
Vandaar ging het richting Gouloux, maar eerst sloegen we linksaf een kleine weg in naar de Dolmen de Chevresse. Het is eigenlijk geen echte Dolmen ook al lijkt hij er wel op. Hij is ontstaan door erosie waardoor die stenen vrijkwamen. Het is een plek waar er natuurlijk gemakkelijk iemand kan vallen. Het is vandaag gebeurd : Martin is gevallen en hij had een geschaafde elleboog. Met wat verzorging en wat tijd was het snel vergeten.
Een beetje verder op dezelfde kleine weg is er een uitzichtpunt. Daar stopten we ook. En dan naar de waterval. Bijna iedereen is in het water geweest, en de durvers klommen zelfs omhoog in de waterval. Daar hebben we ook een pickick georganiseerd.
Het einde van de uitstap was in Gouloux zelf. Daar hebben we het atelier bezocht waar de klompen worden gemaakt. Er was ook een smid die bezig was met ijzeren staven te plooien in een mooie vorm. En we hebben ons even neergezet om een glas cider te drinken en een stukje pannenkoek te eten.
Annemie en ik waren voor het avondeten uitgenodigd bij Nicolas en Brigitte. Het was een heerlijke maaltijd : de eenvoudige dingen waren op een heel fijne manier klaar gemaakt. Kip, aardappelen, sla, nagerecht met meloen en cassis. En lekkere wijn. Ook nog koffie, op Italiaanse wijze, en een Fine de Bourgogne. Tussen de gerechten door heb ik even vlug de website mogen bijwerken. Het lukt opnieuw niet goed met de computers thuis om een verbinding te krijgen met de webservers.
Ondertussen hebben Serge en Carine hier de boel recht gehouden. Ik heb gehoord dat de weerwolven op bezoek zijn geweest. Sébastien heeft ook voortgewerkt in de badkamer.
Vrijdag 12 augustus.-
Serge is voor ons weer brood, croissants en lekkere chocoladebroodjes gaan halen. Als de afwas van het ontbijt gedaan is loopt het al naar de middag. Maar eerst moeten er nog inkopen gedaan worden voor het 'aperitief dînatoire' van vanavond. Serge gaat mee met de jeugd. Buiten heb ik een nieuwe put gegraven (putje !) : ici tombent en ruine les chefs d'oeuvres de la cuisine.
We bekijken ook hoever de werken zijn opgeschoten in de badkamer. Alles wat moest gebeuren is afgewerkt. Nog één detail, we vinden de sleutel niet meer van de nieuwe deur die we achteraan hebben geplaatst. Daar zit dus niets anders op : er moet een nieuw slot in. Sébastien is in de beurt, en hij belt een kameraad uit Moux die nog in het begin van de namiddag het bestaande slot eruit haalt.
In de namiddag wordt er al gewerkt aan de hapjes voor vanavond. Maar het is ook mooi weer, dus gaat een deel van de groep zwemmen in Chamboux. Annemie en ik gaan met Saar en Laura inkopen doen. Eerst naar Moux voor een nieuw slot. Ze hebben niet de maten die wij zoeken. Dan bij de wijnboer. Daar staat nog de wijn die we besteld hebben (en ook voor Ward en Sonia). Er is een andere Vlaming op bezoek bij de wijnboer en we maken kennis bij een glaasje wijn om te proeven.
Dan rijden we door naar Saulieu. Bij Musset Choquet vinden we het slot dat we nodig hebben. Bij de fotograaf halen we ook de afdrukken van de groepsfoto. Ze zijn mooi gelukt : erg scherp. We besluiten om al direct de exemplaren voor de architect te gaan afgeven. Claude en Cyril trakteren ons op een koffie, en we worden ook onder de indruk gebracht van een zelfgemaakte animatiefilm over een verbouwingsproject waarmee ze bezig zijn. Tussendoor foetert Claude nog een beetje op de administratie in Beaune die moeilijk doet over dossiers.
Voor we terug naar huis gaan besluiten we om de auto te wassen. Er is in Saulieu een wasserij waar je zelf de auto kan wassen met zo'n hogedrukreiniger. Christine - secretariaat van de architect - is er ook en weet te vertellen hoe het werkt.
Als we Fétigny binnenrijden zien we dat de auto van Fabienne er staat. We rijden binnen en worden hartelijk onthaald : we hebben mekaar meer dan een week niet meer gezien. We krijgen een aperitiefje en nodigen ze uit om morgenavond te komen eten. De finale van de 200 meter voor vrouwen (WK Helsinki) staat aan op de TV. Wij kijken naar Kim Gevaert : heel goed, ze wordt zevende. Fabienne en Angélique kijken naar de Franse loopster, die derde wordt.
Thuis wordt alles in gereedheid gebracht voor het aperitief. Serge en ik proberen het nieuwe slot in de deur de steken. Met wat omwegen lukt dat ook. Sébastien kijkt toe en ziet dat alles goed is, en brengt ook de factuur.
Wat krijgen we allemaal te eten ? Ik herinner me pizza, worstenbroodjes, fruitbrochetjes, chips, brood met mozarella en tomaat (hm !!!), bloemkooltjes en worteltjes en komkommer met een sausje, meloen in een hesprolletje, frietjes.
Als het donker werd was er plots een verrassing : VUURWERK ! Onze vriend Nicolas had daar voor gezorgd. Hij was ongemerkt toegekomen met Brigitte. Samen hebben we nog een biertje gedronken en veel gelachen.
Zaterdag 13 augustus.- Het is elke morgen een beetje later dat er beweging te bespeuren is in 'La Ferme du Bonheur'. En dat is niet omdat het bijvoorbeeld slecht weer zou zijn, integendeel, de zon is steeds paraat. Vandaag waren er wel wat meer wolken. Als na de afwas de kinderen dan vroegen om naar de markt te gaan in Saulieu moesten we antwoorden dat het al te laat was...
Om kwart over twee moesten we in Pouilly-en-Auxois zijn. Rond één uur vertrokken we dus met de ganse bende want we wilden op tijd zijn. Pouilly ligt aan het kanaal van Bourgondië. Het is het hoogste punt van het kanaal, en de ingenieurs die het kanaal hebben ontworpen hadden begrepen dat er niet genoeg water zou zijn om gewoon over de heuvel te graven omdat die te hoog gelegen is. Dus moest er een tunnel komen. Met 4000 werklieden is er gedurende zeven jaar aan gewerkt. Er werd gewerkt met een systeem van 33 kokers van boven naar beneden, in plaats van alleen te graven van het beginpunt en eindpunt naar elkaar toe. Want dan zou het werk vijftig jaar geduurd hebben. De tunnel is 3333 meter lang. Beneden in de kokers werd er horizontaal gewerkt naar de volgende koker toe. Zo konden er een dertigtal ploegen tegelijk werken, en was er ook voldoende luchtvoorziening en afvoer van wat werd uitgegraven.
De tunnel is niet breed, zes meter. Er is geen jaagpad naast het kanaal in de tunnel, in tegenstelling tot de rest van het kanaal. Vroeger werden de schepen getrokken door mensen of dieren (meestal ezels). In de tunnel ging dat dus niet. Mensen en dieren moesten dus aan boord komen en met trekhaken werd de boot dan vooruit getrokken. Er waren ankerpunten in de muren van de tunnel voorzien. Toch duurde het ongeveer acht uren vooraleer de boot er aan de andere kant uit kwam.
Later kwam er een systeem met een trekboot op stoom. Met een ketting op de bodem van de tunnel trok die de boten doorheen de tunnel. Dat was zeer ongezond, soms zelfs dodelijk. De reis door de tunnel duurde uren en de luchtverontreiniging was zeer groot. Vrij snel (einde 19de eeuw) is er een electrische trekboot gemaakt. De stroom werd geleverd door kleine waterkrachtcentrales gebouwd op de reservoirs in de buurt, die speciaal aangelegd waren om het waterpeil te controleren. Die electrische trekboot is gebruikt tot ongeveer 1987. Nu ligt hij tentoongesteld op de wal in Pouilly aan de haven.
Ongeveer dertig jaar nadat de tunnel in gebruik was genomen werd er een spoorlijn aangelegd van Parijs naar Dijon en Lyon. Dat betekende eigenlijk de doodsteek voor de tunnel (en het kanaal van Bourgondië) als transportmiddel. Het kanaal is sedertdien niet echt meer gemoderniseerd. Systemen van automatisering zijn er niet gekomen, en nu zeker niet : alle verkeer op het kanaal is van de pleziervaart. En het menselijk contact aan de sluizen is zeer belangrijk.
Wij mochten op een zeer mooie, moderne boot varen, speciaal gebouwd voor de tunnel. Hij is electrisch aangedreven met zonnepanelen en tonnen batterijen. De (Nederlandstalige) schipper gaf een zeer deskundige uitleg. We voeren aan maximum zes kilometer per uur door de tunnel, ongeveer 25 minuten. Daarna voeren we nog even verder tot aan een sluis. Versassen hebben we dus ook meegemaakt. En dan terug. Indrukwekkend.
Naast de haven was er een cafeetje waar we op adem konden komen.
Terug in Saulieu is een deel van de groep inkopen gaan doen (voor het lange weekend van 15 augustus) terwijl de rest naar huis reed om de BBQ aan te steken.
Fabienne en Léa en Angélique waren uitgenodigd om mee te eten. Dat was een belevenis, want Angélique was in vorm ! En Serge ook, dat gaf dus gensters. Er is wat afgelachen ! Naar het einde toe werden er - zoals te verwachten was maar we waren het eigenlijk vergeten - mensen in lucht gestoken door Angélique.
De kinderen wilden nog eens het spel van de weerwolven spelen. Serge kon dat perfect tweetalig zodat onze gasten konden meespelen en meegenieten.
Zondag 14 augustus.- Wel, wel, wel, als we opstaan vallen er enkele druppels uit de hemel ! Zijn de mooie dagen voorbij ? Serge en Carine zijn van plan om vandaag naar het tropisch zwembad in Montbard te gaan met alle kinderen. Het is een nieuw zwembad waarvan we een folder hebben gezien.
Rond de middag vertrekken ze - ons ontbijt was eerder een middagmaal. Ze konden geen betere dag uitkiezen, want het weer was bewolkt en fris, hoewel het verder niet heeft geregend.
Annemie en ik zijn thuisgebleven. Een beetje koken, een beetje aan de website werken, een beetje hout zagen, een beetje Sudoku, een beetje lezen. We steken ook de kachel aan, hoewel we straks toch buiten zullen eten. De namiddag was vlug voorbij.
Annemie had lekkere moussaka en risi pisi gekookt. Dank aan Sonia die ons de recepten heeft nagelaten. Na het eten wisten de kinderen ons nog te verrassen met enkele spelletjes. Sien en Astrid hadden een spel met hondjes die Frolic brokken moesten eten en verkocht konden. Ondertussen moest het verdiende geld verstopt worden, maar kon het ook gestolen worden. Annemie kon dat goed. Saar, Laura en de jongens hadden een spel met opdrachten. De twee ploegen waren even sterk.
Morgen vertrekt ons bezoek weer naar huis. De jongens wilden nu in de caravan slapen. Zo hebben ze waarschijnlijk overal een keer geslapen.
Veel foto's hebben we niet getrokken. We serveren er u bijgevolg enkele van de vorige dagen.
Maandag 15 augustus.- Vandaag vertrekken Serge en Carine en de kinderen. Het is bewolkt. De kachel is nog warm, en ik doe er terug wat hout op. Zo kunnen we in de keuken eten. Met de deur open want zo koud is het nu ook weer niet.
Alles is vlug ingepakt. Rond elf uur kunnen ze vertrekken. We zullen ze missen, de jongens die altijd en overal op de eerste rij wilden staan. En zo'n knappe bril droegen.
Ik had met Nicolas afgesproken om half elf voor een les schilderen, vier uren lang. We schilderden vier werken, met gouache (tempera) op groot formaat papier. Om beurt bekladden we het papier. Het resultaat mag er zijn. Ik moet proberen om dat nog te doen.
Om vier uur komen Annemie en de kinderen kijken. Ze vinden het ook mooi. Zij hadden ondertussen de slaapkamer een grondige kuisbeurt gegeven. Het stof van de werken is allemaal terug weg en het ruikt er fris naar pas gepoetst.
Om zeven uur gaan we aperitieven bij Georges en Huguette, enkele huizen verder. Een aantal andere buren zijn er ook en het is een fijne avond. Op het einde hebben we een nieuwe afspraak gemaakt : donderdag om elf uur bij Geslin.
Lees het vervolg in deel VIER.
Laatst aan geprutst op
Wij krijgen graag uw post op dit adres.