Zomervakantie in Fétigny - deel 6

zaterdag 2 augustus

Mammie is eerst wakker, en ze kan ons vertellen dat de dag begon met veel zon en een blauwe hemel. Het blijft niet zo, af en toe valt er een beetje regen.
Rond de middag komt Fabienne met Léa goeiedag zeggen. We hebben mekaar bijna een jaar niet meer gezien. Ze stellen het wel, en we spreken af dat ze vanavond komen eten.
In de namiddag werk ik aan de website (gelukkig heeft Sien deze week het schrijven verder gezet !) en rij met de grasmaaier. De rest van het gezelschap gaat inkopen doen in Saulieu.
Onverwacht nodigt Nicolas me uit om met hem naar een vernissage van schilderijen te gaan in Précy-sous-Thil, waar we vroeger nog dikwijls met de caravan gekampeerd hebben. Rond zes uur zijn we er. Een Nederlands koppel woont sinds drie jaar in Précy in de Moulin de Chantereine, en sedert een jaar hebben ze een mooie expositieruimte. Het is nu de opening van de derde (en laatste) tentoonstelling van het jaar, met werken van Marie-Esther Baryga. Veel mooie schilderijen, en we krijgen een drankje en een hapje. De voorzitter van de culturele kring Morvan-Auxois geeft een mooie inleiding.
We zijn net op tijd terug in La Ferme du Bonheur om aan te pikken bij de aperitiefhapjes. Met Fabienne en Léa eten we van de BBQ. We krijgen telefoon uit België dat Leon, het broertje van Louise geboren is bij Lies en Mattias, een eerste kleinzoon voor Alex en Mieke. Proficiat !



Klik op de foto voor een vergroting.
Klik hier om de foto's allemaal onder elkaar in groot formaat te zien.
Een diashow met alle foto's in groot formaat vind je hier.


zondag 3 augustus

Het weer is niet zonnig, ook al blijft de temperatuur aangenaam. Mammie is in haar nopjes, ze slaapt beter en voelt zich beter dan thuis. Omdat de lucht hier beter is ? Of omdat ze in een oud (doorgezakt) bed slaapt ?
We ontbijten buiten. Wat later komt Nicolas langs om de schilderijen terug te halen. Hij gaat vanmiddag naar Duitsland, en wil ze daar tonen aan een mogelijke koper.
Ik rij het gras nog eens af achter het huis. Het scherpe mes geeft een goed resultaat.
Daarna gaan we op uitstap naar de abdij La Pierre qui Vire. Het is weer lang geleden. Ginder schijnt de zon. We kopen in de winkel popjes en postkaarten.
Terug thuis maken we eten klaar want Jacqueline komt eten. Ik ga haar halen met de auto, ze stapt zeer moeizaam en het is zelfs een hele klus om in de auto te geraken. Maar de avond is heel aangenaam. We hebben - met wat vertraging, ze was jarig op 15 juli - haar verjaardag gevierd met taart en kaarsjes en een geschenkje.

maandag 4 augustus

De lucht blijft regenachtig.
Annemie belt naar André Gaumont om hem te feliciteren met zijn verjaardag (hij is geboren in 1920, dat telt dus !). En ook om te vragen hoe het is met Hélène, omdat we gisteren van Jacqueline hebben gehoord dat ze gevallen is en in het ziekenhuis van Autun is opgenomen. André kan ons zeggen in welke kamer ze ligt. Deze namiddag zullen we gaan.
Ik lees met vertraging de krant van het voorbije weekend, de postbode heeft die vanmorgen gebracht. Ik lees niet alles even aandachtig, maar nu ben ik blij dat ik in de bijlage Weekend een artikel vindt over Denmark. Het artikel hoort bij een reeks over Vlamingen die in Wallonië wonen. Het gaat dus over meer dan alleen de kunstwerken van Denmark. Wat hij zegt over de inwoners van de Gaume : ze zijn zachter en humoristischer. Dat heeft te maken met de ondergrond, zachte kalkrijke zandsteen, waaruit veel oude huizen zijn opgetrokken. Die steen slorpt de warmte van de zon op. Dat straalt op de mensen af. Door de eeuwen heen heeft die steen zachtere karakters gevormd. Ik lees ook wat over Lieve en de dochter. Zij die zachtheid en bescheidenheid belangrijk vinden zijn waardevolle mensen. Ze hebben een website, misschien lukt het om contact te nemen langs die weg ?
We rijden 's namiddags naar Autun. De meisjes gaan in de winkelstraten rondlopen, wij gaan naar het hospitaal. Er is blijkbaar een onderscheid tussen kliniek en hospitaal - we hebben het niet echt goed begrepen. Met de aanwijzigingen van André die Annemie heeft genoteerd vinden we de kamer van Hélène gemakkelijk. Ze heeft immense blauwe plekken - zwart ! - maar overigens ziet ze er vinnig en sterk uit. Ze vindt het vreselijk om zo gevallen te zijn. Ze wil sterk zijn, niet oud worden, en heeft nu plots twijfels, de eindigheid is zo ineens heel dichtbij en maakt haar droevig. Ze vertelt dat ze blij is dat we het middenste huis gaan verbouwen, dat is het goede huis. We zien André en dochter Martine, het is goed om ook nog even met André te kunnen praten.
We pikken daarna de meisjes terug op aan de grote markt en rijden naar de Leclerq voor inkopen. En dan naar huis.
We zijn om zes uur verwacht bij Claude en Marie-Aimé Jeanblain voor een aperitief dinatoire. Heel aangenaam, zeer gecultiveerde mensen. Zeer geïnteresseerd in het werk en de studies van Annemie. Ik vraag details aan Claude over Mendelssohn ; Claude heeft dit jaar een conferentie gegeven over deze componist. Hij weet er zeer veel over. En over Sjostakovitch, daarover zal hij volgend jaar een conferentie geven. Hij zei me dat het 8ste strijkkwartet inderdaad één van zijn mooiste werken is - ik heb het enige maanden geleden van Koen Mertens gekregen. Prachtig stuk ! Haal het in huis als u het niet kent.
Claude is ook trots over de CD die zijn vrouw heeft opgenomen : vierhandige pianomuziek van Brahms (Hongaarse dansen), Schubert en Debussy. We hebben een groot deel kunnen beluisteren. Claude vertelde hoe hij aan de producent van de CD gevraagd heeft om op de cover een foto (die hij genomen heeft) te zetten van de Lac de Chamboux ! Release ergens half september.
Oei, zeggen de meisjes, er zijn vandaag geen foto's genomen ! Saar herstelt het nog snel. Dus toch nog drie foto's hierna.

dinsdag 5 augustus

We ontbijten nog wel binnen maar het belooft mooi weer te worden. De zon komt regelmatig te voorschijn.
Na de website en de foto's vraag ik aan Annemie om mij te brengen naar een startplaats om te wandelen in de buurt van Liernais. Ik schat dat het ongeveer twee uur wandelen zal zijn om terug thuis te geraken. Het is een ander landschap dan in de Morvan, ik stap voornamelijk langs zeer kleine maar geasfalteerde wegen. Dat gaat goed vooruit.
Voor de namiddag hebben we een bezoek gepland aan Précy. We bezoeken de tentoonstelling (zie hierboven zaterdag 2 augustus) en iedereen van ons gezelschap kan er zijn gading in vinden.
We gaan ook terug naar onze oude camping kijken aan het gemeentehuis van Précy. Het gemeentehuis en de omgeving is helemaal opgeknapt en heraangelegd. De camping is er nog, maar iets kleiner, omdat de school ernaast groter wordt. Bouwwerken zijn nog bezig. Ons laatste vakantie daar was in november 1997.
We bezoeken daarna de tentoonstelling van de toeristische dienst, en rijden dan de Butte de Thil op. We willen het kasteel bezoeken omdat het nu voor de eerste keer echt te bezoeken is. Een koppel toneelkunstenaars wonen er nu, ze brengen in hun gewone leven middeleeuws theater. Het bezoek is eenvoudig, maar we vinden het allemaal de moeite. Als we aankomen vraagt de eigenaar wie we zijn en van waar we komen - zoals het vroeger ging. We moeten een euro per persoon in het mandje leggen dat omhoog getrokken wordt en mogen dan naar binnen.
Daarna hebben we vreselijk dorst, maar in Précy is er geen café. Naar Saulieu dan maar, in Café Le Parisien.
Terug thuis rijd ik nog eens over het gras en wordt het eten klaargemaakt : Nicolas komt om zeven uur.
Als we net begonnen zijn komen ook Fabienne en Léa aan : gelukkig, nu zal het eten misschien op geraken.
Het is een plezante avond, we lachen en hebben plezier - ik weet niet meer waarover. De drank was goed.


home

Laatst aan geprutst op
Wij krijgen graag uw post op dit adres.